امام خمینی (ره ) در حالی به ملاقات خدا رفت که در ساعات اخر عمرش با طمانینه وارامش خاطری ملکوتی داشت چرا که توانسته بود بنیانی را پی ریزی کند که شهادت به وحدانیت خدا ورسالت پیامبر اکرم  (ص) یعنی جمهوری اسلامی ایران را با اینهمه عزت وسربلند نوید میداد و زمزمه روح بخش ازادی را در کالبد نظام ومردم دمید تا کشوری ازاده وشرافتمند باشیم وچراغی برای خیلی از کشورها که امیدشان ایران است باشیم و امام این چنین بود که روحش به ملکوت اعلی پرواز کرد وخبر ارتحال امام (ره) همچون زلزله ای بزرگ و عظیم بود وبغض ها در گلو ترکید وهمه با هم در غمی جانکاه گریستیم و بر سر وسینه زدیم و هیچ قلمی توانایی بیان ابعاد حادثه وامواج احساسات مردم را گویا نبود واین غم توصیف ناپذیر را توصیف نماید و ما هر ساله رد ایام خرداد با سیاه پوش کردن شهر و دلهایمان در سوگی بزرگ می نشینیم  و خاک حرم مطهرش را توتیای چشمانمان می کنیم  وبا اطاعت از نائب بر حقش حضرت ایت الله خامنه ای این فرزند خلف اسلام برای رسیدن به اهداف بلند انقلاب اسلامی  که برافراشته کردن پرچم اسلام در سراسر دنیاست وداشتن کشوری عزتمند وسربلند وبا صلابت است برسیم انشاالا.